BANDERASIUS seu BRANDERASIUS

BANDERASIUS, seu BRANDERASIUS

vexillarius, signifert est: quô nomine insigniti sunt olim Romae regionarii Primates, qui hodie Caporiom appellantur.

Blondus Dec. 2. 1. 10. in Gregorio IX. Nam Romae datus singulô semestri a Pontisice, Senatorius dicebatur, et urbis custodiae totiusque administratioms Banderasii gerebant curam ---- dicti a Vexillis, Gallicô, vel potius Germanicô verbô, Bandis, longe prius in Italia appellatis ab Urbano III. Platina in eod. Gregor. Totamque Rei publ administrationem et curam Banderasii tunc gerebant. In Collect. Anastas. Biblioth. per Sirmondum edita p. 188. Misit ad eum Primores Bandorum, Presbyterosque ac Diaconos et Reverendos signorum Custodes: quô nomine itidem Vexillarii indigitantur; hodieque in Melita Vexillarius Equestris Bandoliero dicitur. Vide Macros Fratres in Hierolex. Italis Banderaio et Banderese, vide Ioh. Villaneum l. 7. c. 14. Βκνδοφόρος Procopio Vandalic. l. 2. c. 10. Τὸ σημεῖον τȏὐ ςτρατηγοῦ εν ταῖς παρατάξεσιν ἐιπθὼς φέρειν, ὃν δὴ βανδοφόεον καλοῦσι Π῾ὡμαῖοι, Signum Ducis in acie solitus gestare, quem Bandophoron vocant Romani. Ita etiam Leo Imperator in Tacticis. Occurrunt etiam Banderarii Milites in Historia Cortusiorum l. 5. c. 3. et l. 7. c. 4. et 15. sed hi iidem cum Banneretis sunt, ut alii illos vocant. Car. du Fresne Glossar. Vide quoque infra in voce Bandorenses, ut et Bandum.